Dit verslag is samengesteld uit het wedstrijdverslag dat Ruben Eusman schreef (teamleider van OT4 en speler van OT3), aangevuld door Frank van der Fluit(plaatsvervangend teamleider van OT3), en door mij op hun verzoek is aaneengesmeed tot één machtig mooi verhaal
Vanavond, 10 oktober 2024, won Oosten-Toren 3 in de externe Viertallen Competitie van de SGA met 3-1 van Oosten Toren 4. Een memorabele avond in onze clubgeschiedenis: voor het eerst sinds 7 jaar is er weer een OT4. Destijds een achttal, nu een viertal. Ook in 2008-2009 was er een OT4, waarin Ruben Eusman zijn allereerste externe wedstrijd mocht spelen; helaas moest dat team zich dat seizoen terugtrekken. In The Battle OT3-OT4 tijdens de aftrap van dit seizoen, won OT4 nog met verpletterende cijfers van OT3. Maar nu genoeg over het verleden, op naar het heden!
Thuisclub OT3 won met ruime cijfers (3-1) van uitclub OT4. Uit maar gewoon thuis, zoals in de appgroep van OT4 werd gezegd. Van tevoren was er wat consternatie of OT4 als uitclub nou wel of niet gratis koffie kreeg. Onze penningmeester hield zijn hand op de knip en was onverbiddelijk: geen gratis koffie, want OT3 en OT4 spelen allebei thuis! Daarom bood ik als extern wedstrijdleider alle OT4-spelers die zouden winnen of remise maken een drankje aan. Dat gratis drankje kwam uiteindelijk alleen toe aan de held van deze avond, Ocean Gonen, die voor OT4 een fantastisch vol punt scoorde op bord 3. Gelukkig voor mij drinkt Ocean alleen water, dus ook mijn hand bleef vanavond op de knip.
OT3 is een hecht vriendenteam, bestaande uit: Marcel Duijm (1725), Ruben Eusman (1664), Frank van der Fluit (1681), Bert Kaizer (1818) en Peter van de Merwe (1795). Zij delen al een eeuw lang lief en leed met elkaar en reizen jaarlijks gezamenlijk af naar het internationale schaaktoernooi in Echternach, waar ze jarenlang bed en brood delen in het Luxemburgse zomerhuis van Peter van de Merwe.
OT4 is een superenthousiast team, bestaande uit hele en halve nieuwkomers, die aan het eind van het seizoen waarschijnlijk ook zijn uitgegroeid tot een hecht vriendenteam: Ocean Gonen (-), Jesca Hoogendijk (-), Jonas Källgren (1707), Kin Lam, de vader van supertalent Ayden (-), David Langkamp (1542) en Erik Wessels Beljaars (-)
Uitslag
Bord 1 Marcel Duijm (1725) - Kin Lam (-) 1-0
Bord 2 Peter van de Merwe (1795) - Jonas Källggren (1707) 1-0
Bord 3 Ruben Eusman (1664) - Ocean Gonen (-) 0-1
Bord 4 Frank van der Fluit (1716) - Jesca Hoogendijk (-) 1-0
Het verslag hierna komt van Ruben en Frank. Zij weten natuurlijk het meest te vertellen over hun eigen partijen, waardoor de andere partijen er in dit verslag ietwat bekaaid van afkomen.
Bord 1: Marcel - Kin: Marcel en Kin hadden op bord 1 allebei lange tijd kans op de overwinning. Net als in The Battle speelde Kin (dit maal met Wit) zeer goed en kon lang meegaan met Marcel. Uiteindelijk bleek Marcel iets te sterk.
Bord 2: Peter - Jonas: Het stond lang gelijk op bord 2, maar uiteindelijk kreeg Peter (met Wit) een betere aanval en won. Hierbij moet wel gezegd worden dat Jonas bij aanvang van de partij enige tijd op de klok verloor, omdat hij zijn vlak voor de deur fout geparkeerde auto opnieuw moest parkeren, ergens in een wijk van Diemen die bekend staat als Verweggistan. Daardoor was hij ietwat uit goede doen.
Bord 3: Ruben - Ocean: Ruben had vanavond met Zwart een dubbele pet op. Hij was zowel teamleider van OT4 als derde bord speler van OT3. Nadat held van de avond Ocean eerst een kwaliteit verloor (een Toren tegen een Paard), wist Ocean behendig de Dame van Ruben in te sluiten en te winnen. Ruben zag het gebeuren maar dacht dat zijn Dame nog wel te redden viel. Niet dus. Tot overmaat van ramp gaf Ruben daarna ook nog een Paard weg. Toch speelde Ruben door, omdat hij nog ergens enige hoop zag met 2 verbonden pionnen, een loperpaar en 2 torens. Het was erg moeilijk voor Ocean om erlangs te komen en Ruben kon zich nog taai verdedigen, met volop sterke dreigingen. Het mocht echter niet meer baten en Ocean sleepte met overmacht het eerste punt voor OT4 binnen.
Bord 4: Frank - Jesca: Frank en Jesca waren als eerste uitgespeeld op bord 4. Jesca verdedigde taai met een zeer stabiele Caro-Kann verdediging , wat zij uitstekend deed. Frank, met wit spelend, wist niet goed hoe de aanval in te zetten. Maar als een ware meester in het loeren op kansen tegen de zwakste plek in de koningsstelling van zijn tegenstanders, sloeg hij uit niets meedogenloos toe met een vork op f7, waarmee hij eerst een kwaliteit won en daarna ook nog eens een Paard. Of, zoals Frank schreef: ‘kleine foutjes worden hard afgestraft”. Met een volle Toren achter was er voor Jesca natuurlijk geen houden meer aan, en gaf zij op.
Deze partijen beloven veel voor de toekomst!